10.

Siedziałam na podłodze w pokoju Nialla ściskając w dłoniach pada. Wpatrywałam się w grę, dokładniej w fifę. Horan gdzieś wybył, podobno pobiegać, a ja wykorzystałam to by poćwiczyć trochę na konsoli. Prawie strzeliłam gola kiedy Niall wszedł cały spocony do pokoju i spojrzał na mnie zdziwiony.
- Poczekaj - wysapał, zatrzymałam grę i patrzyłam jak wraca się do drzwi, wychodzi na zewnątrz i patrzy na nie - Na drzwiach - powiedział idąc do mnie z powrotem - Jest numer 28 a nie 27, to chyba mój dom, co nie?

- Mogę sobie pójść - odłożyłam pada i wstałam.
- Nie, zostań. Przydaj się na coś - zaśmiał się i usiadł na podłodze. Patrzyłam na niego zdezorientowana - Chcę zrobić kilka brzuszków, przytrzymaj mi nogi - kucnęłam prawie między jego nogami i oparłam ciężar na rękach, które położyłam na jego sportowych butach, by trzymać jego stopy.
- Nie wiedziałam że ćwiczysz - powiedziałam gdy zrobił pierwsze trzy brzuszki. Jego szara koszulka była prawie cała mokra od potu, miał też czarne spodenki do kolan.
- Muszę utrzymać formę, poza tym - zrobił małą przerwę na oddech i kolejne sześć brzuszków. Ręce trzymał za głową, wzrok wbijał w sufit a gdy podnosił się patrzył się na mnie - Jem dużo, nie chcę mieć bandziocha przed trzydziestką - zaśmiałam się - Ty też powinnaś ćwiczyć, jesz tyle że..
- Wyliczasz mi?! - trzepnęłam go po kolanie ale zaraz potem znowu przytrzymywałam mu stopy - Mam bardzo dobrą przemianę materii. Nie muszę ćwiczyć, ale możemy kiedyś razem pobiegać.
Uśmiechnął się do mnie i gdy kolejny raz uniósł się, cmoknął mnie w usta. Zachichotałam i przygryzłam wargę, przy następnych brzuszkach również dawał mi buziaki. W końcu po naliczeniu 50 położył się i wbił wzrok w sufit. Położyłam się na nim i patrzyłam uważnie na jego buzię. Zerknął na mnie.
- Jestem cały spocony, a ty się do mnie przytulasz? - spytał z uśmiechem.
- Jesteś wygodny do leżenia i przytulania i nawet to że śmierdzisz mi teraz nie przeszkadza - oparłam głowę na jego piersi.
- Muszę wziąć prysznic - westchnął. Jednak ja nadal na nim leżałam - Carter? Muszę wstać i się wykąpać..
- To idź - wtuliłam się mocniej w niego. Nagle usiadł, obejmując mnie wstał. Powstrzymałam pisk kiedy zaniósł mnie do łazienki - Niall? - wszedł w ciuchach do kabiny prysznicowej ze mną uwieszoną przy szyi. Odkręcił ciepłą wodę która zaczęła nas oblewać - Niall! - zaśmiałam się i stanęłam na nogach. Odgarnęłam mokre włosy z twarzy - Jesteś szalony.. - uniosłam głowę wpatrując się w jego, oblewaną wodą, buzię.
- Sprawiasz że tracę rozum - wyszeptał pochylając się. Położył dłoń na moim karku i pochylił się składając na moich ustach pocałunek. Niezgrabnie zdjął mokrą koszulkę i rzucił ją na podłogę kabiny. Wpatrywałam się w jego tors, bo właściwie był na wysokości moich oczu.
- Ty zamierasz.. - zacisnęłam powieki gdy sięgnął do spodenek i ściągnął je. Niall zaśmiał się głośno - Niall, czy ty zdjąłeś bokserki? - spytałam powoli nadal nie otwierając oczu.
- Jeszcze nie.
- Masz to w planach? - zmarszczyłam brwi, bałam się otworzyć oczy choć byłam ciekawa niektórych fragmentów jego ciała.
- No cóż..
- Niall! - pisnęłam zakrywając dłońmi oczy.
- Nie zdejmę bokserek jeżeli ty zdejmiesz bluzkę i legginsy - jestem pewna że uśmiecha się od ucha do ucha.
- Nie ma mowy Horan, wychodzę - złapałam za drzwi kabiny z zamiarem otworzenia ich i opuszczenia ciasnego pomieszczenia. Ni złapał mnie pasie i przycisnął moje plecy do swojego torsu - Puszczaj zboczeńcu! - zawołałam śmiejąc się.
- Wstydzisz się Cook? - spytał do mojego ucha. Otworzyłam oczy i zerknęłam na niego przez ramię - A może pękasz?
- Ja. Nigdy. Nie. Pękam - powiedziałam cedząc słowa. Odwróciłam się do niego i zdjęłam koszulkę przez głowę rzucając ją na podłogę z głośnym plaśnięciem. Woda cały czas się lała z góry. Nie wiem czemu zgodziłam się wystąpić przed Niallem w samej bieliźnie. To chyba moja duma, czemu choć raz nie mogę przyznać że się wstydzę czy coś..? Nie, oczywiście że nie. Ja i mój charakter.. Niall przeniósł wzrok na mój czarny stanik - Nie gap się.
Uśmiechnął się. Zsunęłam legginsy. Nasze ciuchy walały się po podłodze kabiny, tworzyły się tam małe kałuże na materiale. Staliśmy wpatrując się w siebie, on był w bokserkach, ja w staniku i majtkach.
- Czy normalne nastolatki tak robią? - spytałam marszcząc brwi.
- My zdecydowanie nie jesteśmy normalni Carter - zagryzł dolną wargę. Uśmiechnęłam się lekko i sięgnęłam po żel do mycia. Buteleczka była różowa czyli na pewno należała do Amandy. Wycisnęłam trochę na rękę i zaczęłam namydlać tors Nialla - Carter! Nie - jęknął, a ja uniosłam brwi pytająco - Będę śmierdzieć kobiecym, truskawkowym płynem do kąpieli.. - skrzywił się.
- Choć raz będziesz dobrze pachnieć - dotknęłam palcem jego nosa zostawiając na nim trochę różowawej piany.
- Moje mydło jest złe? - zapytał chwytając ciemno niebieską butelkę. Zaprzestałam wcierania w jego ciało truskawkowej piany. Tak naprawdę każde mydło czy woda kolońska której używał Niall były niesamowite. Ale oczywiście mu tego nie powiem. Opłukałam ręce w wodzie lecącej z góry, a Niall w tym momencie zaczął namydlać mnie męskim żelem - Oko za oko - powiedział z rozbawieniem w głosie. Wywróciłam oczami i wzięłam słuchawkę, zaczęłam nas spłukiwać. Ni wyszedł spod prysznica, a ja za nim. Podał mi ręcznik, wytarliśmy się w miarę możliwości i odwróciliśmy się w stronę kabiny. Spojrzeliśmy na nasze ciuchy leżące u dołu kabiny. Były całe mokre i w pianie - Chyba trzeba to ogarnąć jakoś.. - wzięliśmy po kilka rzeczy i wrzuciliśmy je do pralki. Horan nastawił ją, w bieliźnie weszliśmy do jego pokoju. Mieliśmy się ubrać kiedy Amanda weszła do pokoju bez pukania. Zamarła widząc nas, otworzyła usta po czym je zamknęła. Cholera, jak to dziwnie musi wyglądać..
- Czy wy.. To znaczy.. - przekrzywiła głowę - Mogę wiedzieć co tu się dzieje?
- No cóż.. - podrapałam się po karku uciekając wzrokiem.
- Nie słyszeliśmy jak weszłaś - odchrząknął Niall. Przymknęłam oczy. Niech ta sytuacja się już skończy żebym mogła wrócić do siebie i strzelić sobie w łeb..
- Ciekawe co robiliście że nie słyszeliście - uniosła brwi i ja wiem co ona myśli.
- Braliśmy prysznic - powiedział Niall jakby to była najnormalniejsza rzecz na świecie. Schowałam twarz w dłoniach. Nigdy już chyba nie spojrzę Amandzie w oczy.
- Doprawdy?
- W bieliźnie, musieliśmy uprać nasze ubrania, a Niall musiał wziąć prysznic i.. i.. - zacisnęłam usta.
- A ty co robiłaś pod tym prysznicem? - zauważyłam po jej oczach i po drgających kącikach ust że niezwykle bawi ją moje zakłopotanie. Zmarszczyłam brwi.
- Myła mi plecy - Niall wzruszył ramionami a ja jeszcze bardziej zbladłam. Amanda wybuchła głośnym śmiechem - Możesz wyjść? Marzniemy - uniósł brwi. Wyszła bez słowa, a ja usiadłam na łóżku chowając twarz w dłoniach.
- To było straszne - wyszeptałam. Niall kucnął przede mną i położył dłonie na moich kolanach. Rozsunęłam palce by spojrzeć na niego - Z czego się cieszysz idioto?
- Świetnie się rumienisz - złapał mnie za ręce i odciągnął je od mojej twarzy. Zacisnęłam usta patrząc mu w oczy. Cmoknął mnie w nos - Carter, to nic. Amanda będzie się z tego śmiała jakiś czas ale nic poza tym nie będzie się działo - pogłaskał mnie po głowie.
- Ona powie mojemu tacie.. - objęłam rękami jego szyję przytulając go mocno.
- Raczej nie. Mogę porozmawiać z Mandy jeżeli chcesz.
- Nie! - zawołałam szybko - Nie pogarszaj tego..
Wyprostował się i sięgnął do komody, rzucił mi swoją koszulkę. Ubrałam ją i opadłam na łóżko wpatrując się w sufit.
- Proszę, dobij mnie - jęknęłam, ale zamiast rzucić we mnie czymś ciężkim, Niall zawisł nade mną. Zmarszczyłam brwi ale po chwili przymknęłam oczy gdy zaczął mnie całować - N-Niall - wyszeptałam w jego wargi - Amanda jest w - wcisnął na moje usta kolejną serię pocałunków. Nie oderwaliśmy się od siebie póki nie usłyszeliśmy kroków siostry Nialla w korytarzu. Odskoczyłam od Horana jak oparzona spadając z łóżka. Jęknęłam cicho i postanowiłam sobie poleżeć. Ni rzucił się na podłogę obok mnie. Zaśmiałam się cicho i cmoknęłam go w nos.
- Uwielbiam cię Carter - szepnął głaszcząc mnie po policzku. Uśmiechnęłam się delikatnie i zarzuciłam na niego ramię i nogę.
- Też cię lubię Niall - złapałam go za rękę i splotłam nasze palce.
Kogo ja oszukuję?

Witajcie *wyciera łzy* jak u Was w szkole? U mnie koszmar.. Już pierwszego dnia miałam lekcje matematyki i zadanie domowe. Zapowiedzieli mi już trzy sprawdziany. Mówiłam Wam może że nienawidzę szkoły? Jeżeli nie, to ja to krzyczę. Wybaczcie za zwłokę w dodawaniu rozdziału ale nie miałam okazji siąść do komputera i napisać tą część. Przepraszam że jest krótki i taki sobie.