Prolog ❀.•°

Uśmiechnęłam się wysiadając z samochodu, trochę podniszczonego, ale mojego ulubionego czarnego jeep'a. Tata otworzył drzwi po swojej stronie, gdy ja oparłam ręce na dachu auta patrząc na mały domek.
- Co o tym myślisz? - spytał, obeszłam samochód i stanęłam przy tacie który z wystawionymi z samochodu nogami patrzył na nieduży domek, pomalowany beżową farbą.
- Ujdzie - zaśmiałam się, choć to ja go wybierałam - Przypomnij mi ile w tym jest łazienek?
- Chyba znowu ustalimy poranny grafik, bo tylko jedna - wysiadł z samochodu i zatrzasnął drzwi, tak że jeep się zakołysał.
Wygrzebał z kieszeni swetra klucze i przeszliśmy przez nikły ogródek, by mógł otworzyć drzwi. Mój tata jest pisarzem. Często się przeprowadzamy, średnio co miesiąc, najwyżej trzy, bo szuka nowych inspiracji na bestsellery. Naprawdę, mój tata, John Cook wydał pięć książek które czyta cały świat. W którymś z pudeł w bagażniku naszego jeep'a są jego literackie nagrody które służą do zbierania kurzu na półkach. Uważam że taty podejście do pisania jest bardzo zdrowe. Pisze nie po to by dostawać nagrody czy pieniądze, których swoją drogą mamy dużo, pisze po to by ludzie to czytali, by im się podobało i kilkakrotnie sięgali po jego książki. Gdy byliśmy w środku, przeszłam się po korytarzu zaglądając do każdego pomieszczenia.
- To będzie mój pokój - zawołałam z fajnego, przestrzennego pokoju. Tato zajrzał do środka i kiwnął głową - Kiedy przyjadą meble? - usiadłam na podłodze, jasnobrązowych panelach. Ściany były koloru beżowego, trochę ciemniejsza jednak farba niż ta która jest na zewnątrz budynku.
- Za chwilę będą, mówili że wyrobią się do 13. Idę zobaczyć resztę - wyszedł, a ja wstałam i podeszłam do okna.
Sąsiedni dom był w odległości zaledwie dwóch metrów. Otworzyłam okno, podsuwając je do góry i wychyliłam się. Naprzeciwko mojego okna było okno sąsiadów. Jaki idiota tak buduje że łatwo mogę zobaczyć pokój który tam jest, tak samo można dobrze oglądać mój? Chyba zainwestuję w zasłony. Nagle do tamtego pokoju wszedł chłopak. Miał blond włosy, wzrok wbijał w ekran telefonu. Po chwili rzucił komórkę na łóżko którego część dobrze widziałam. Miał ciemnoniebieską pościel, taką samą jak ściany w jego pokoju. Schował twarz w dłoniach, następnie przeczesał palcami włosy. Patrzyłam uważnie i jak chodzi po pokoju. Był przystojny, naprawdę. Myślę że jest w moim wieku lub niewiele starszy ode mnie. Podszedł do swojego okna i oparł dłonie na parapecie wewnątrz pokoju. Z przymkniętymi oczami rozmyślał nad tym co chodzi po jego głowie. Nagle otworzył oczy i spojrzał prosto na mnie. Miał niesamowite niebieskie oczy. Przekrzywiłam głowę przypatrując się mu tak samo jak on mnie. Uniosłam dłoń i pomachałam niepewnie. Uśmiechnął się pod nosem i odmachał. Odepchnął się od parapetu, wziął telefon z łóżka i wyszedł z pokoju.
Przygryzłam wargę również odchodząc od okna.
Ma boskie niebieskie oczy.